ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਾਲ ਹੀ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਹਿੰਸਕ ਘਟਨਾਵਾਂ, ਖ਼ਾਸ ਕਰਕੇ ਦੀਪੂ ਚੰਦਰ ਦਾਸ ਅਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਮੰਡਲ ਦੀ ਬੇਰਹਿਮ ਹੱਤਿਆ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਹਿੰਦੂ ਭਾਈਚਾਰਾ ਖ਼ੁਦ ਨੂੰ ਅਸੁਰੱਖਿਅਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੱਟੜਪੰਥੀ ਤਾਕਤਾਂ ਦਾ ਉਭਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੋਂਦ ਲਈ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ।
ਮੁੱਖ ਚਿੰਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਡਰ:
ਤਾਰਿਕ ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਵਾਪਸੀ: ਬੀਐਨਪੀ (BNP) ਨੇਤਾ ਤਾਰਿਕ ਰਹਿਮਾਨ ਦੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਰਗਰਮੀ ਨੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੀ ਚਿੰਤਾ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਬੀਐਨਪੀ ਦਾ ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਹਾਲਾਤ ਹੋਰ ਵਿਗਾੜ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ੇਖ ਹਸੀਨਾ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਉਹ ਆਪਣੀ 'ਢਾਲ' ਮੰਨਦੇ ਸਨ।
ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਅਪਮਾਨ ਅਤੇ ਤਾਅਨੇ: ਰੰਗਪੁਰ, ਢਾਕਾ ਅਤੇ ਚਟਗਾਓਂ ਵਰਗੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਵਾਲੇ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਧਾਰਮਿਕ ਅਪਮਾਨ ਸਹਿਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਭੀੜ ਵੱਲੋਂ ਹਿੰਸਾ (Mob Lynching) ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਣ ਦਾ ਡਰ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖ਼ਤਰਾ: ਸਨਾਤਨ ਜਾਗਰਣ ਮੰਚ ਦੇ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਅਨੁਸਾਰ, ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਲਗਭਗ 2.5 ਕਰੋੜ (25 ਮਿਲੀਅਨ) ਹਿੰਦੂ ਹਨ, ਜੋ ਇੱਕ ਸੰਭਾਵੀ ਨਸਲਕੁਸ਼ੀ ਦੇ ਮੁਹਾਨੇ 'ਤੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਮੰਗ:
ਸਰਹੱਦ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਅਪੀਲ: ਪੀੜਤ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਸਰਹੱਦਾਂ ਖੋਲ੍ਹਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਹਿੰਸਾ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਭਾਰਤ ਆ ਸਕਣ।
ਠੋਸ ਕਦਮਾਂ ਦੀ ਲੋੜ: ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵਸੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਨੇ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਹਿੰਦੂ ਸੰਗਠਨਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸਿਰਫ਼ ਬਿਆਨਬਾਜ਼ੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਹਿੰਦੂਆਂ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਲਈ ਠੋਸ ਕੂਟਨੀਤਕ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ।
ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਤੀਕਿਰਿਆ:
ਮਹਾਰਾਸ਼ਟਰ ਅਤੇ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੇ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਹਿੰਦੂ ਸ਼ਰਨਾਰਥੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਭਾਰੀ ਚਿੰਤਾ ਹੈ। 'ਨਿਖਿਲ ਬੰਗਲਾ ਤਾਲਮੇਲ ਕਮੇਟੀ' ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਵਿਰੋਧ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਵਿਸ਼ਵ ਦਾ ਧਿਆਨ ਇਸ ਮਾਨਵੀ ਸੰਕਟ ਵੱਲ ਖਿੱਚਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।
ਨਿਚੋੜ: ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ੀ ਹਿੰਦੂਆਂ ਲਈ ਸਥਿਤੀ "ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖੂਹ ਤੇ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਖਾਈ" ਵਾਲੀ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਜਾਣਾ ਇੱਕ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਭਵਿੱਖ ਹੈ, ਪਰ ਬੰਗਲਾਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਹੁਣ ਜਾਨਲੇਵਾ ਸਾਬਤ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।