ਏਲੀਅਨ ਤੋਂ ਮੰਗੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਮਦਦ, ਪੜ੍ਹੋ ਪੂਰਾ ਮਾਮਲਾ
ਨਿਊਯਾਰਕ : ਮਨੁੱਖ ਚੰਨ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ ਇਕ ਹੋਰ ਮੰਗ ਉਠ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਕਈ ਜਣੇ ਆਪਣਾ ਡੀਐਨਏ ਚੰਨ ਉਤੇ ਇਸ ਲਈ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਮਗਰੋ ਉਹ ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਜਨਮ ਲੈ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗੇ ਕੰਮ ਕਾਰ ਕਰ ਸਕਣ । ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਏਲੀਅਨਸ ਦਾ […]

ਨਿਊਯਾਰਕ : ਮਨੁੱਖ ਚੰਨ ਦੀ ਸੈਰ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਪਰ ਹੁਣ ਇਕ ਹੋਰ ਮੰਗ ਉਠ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਕਈ ਜਣੇ ਆਪਣਾ ਡੀਐਨਏ ਚੰਨ ਉਤੇ ਇਸ ਲਈ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਮਗਰੋ ਉਹ ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਜਨਮ ਲੈ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਵਰਗੇ ਕੰਮ ਕਾਰ ਕਰ ਸਕਣ । ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਏਲੀਅਨਸ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਡੀਐਨਏ ਭੇਜਣਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣਾ ਇਕ ਫਿਲਮ ਵਾਂਗ ਲੱਗਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਡੀਐਨਏ ਨਮੂਨੇ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਰੱਖ ਕੇ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਖੋਜਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਮੁਤਾਬਕ ਜਾਨਵਰਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਡੀਐਨਏ ਰਾਹੀਂ ਕਲੋਨ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਸਫਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਸੰਭਵ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕੰਸਾਸ ਰਾਜ ਦੇ 86 ਸਾਲਾ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਕੇਨੇਥ ਓਹਮ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਡੀਐਨਏ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਉਮੀਦ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਏਲੀਅਨ ਨੂੰ ਇਹ ਨਮੂਨਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਹ ਇਸ ਦਾ ਕਲੋਨ ਕਰ ਕੇ ਇਕ ਹੋਰ ਕੈਨੇਥ ਓਮ ਬਣਾ ਸਕਣਗੇ। ਦਰਅਸਲ, ਸੇਲੇਸਟਿਸ, ਟੈਕਸਾਸ ਦੀ ਇੱਕ ਸਪੇਸ ਕੰਪਨੀ, 1994 ਤੋਂ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਫਿਲਮ ਨਿਰਮਾਤਾ ਜੀਨ ਰੌਡੇਨਬੇਰੀ ਅਤੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਭੌਤਿਕ ਵਿਗਿਆਨੀ ਜੇਰਾਰਡ ਓ'ਨੀਲ ਪਹਿਲੇ ਦੋ ਵਿਅਕਤੀ ਸਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਭੇਜੇ ਗਏ ਸਨ। ਇਹ ਕੰਪਨੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕਰੀਬ 17 ਉਡਾਣਾਂ ਭੇਜ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਨਿਊਯਾਰਕ ਟਾਈਮਜ਼ ਨੇ ਅਜਿਹੇ 7 ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਜੋ ਚੰਦ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕੇਨ ਓਮ ਹੈ, ਜੋ ਆਪਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਆਪਣੇ ਡੀਐਨਏ ਨੂੰ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਓਮ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ 30-40 ਹਜ਼ਾਰ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਵੀ ਜੇਕਰ ਮਨੁੱਖ ਜਾਂ ਏਲੀਅਨ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਡੀਐਨਏ ਦੇ ਨਮੂਨੇ ਲੱਭ ਲੈਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਉਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਦੁਨੀਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਕੇਨ ਓਹਮ ਹੋਵੇਗਾ। ਕੇਨੇਥ ਨੇ ਅੱਗੇ ਕਿਹਾ - ਇਹ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਫਿਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਉਣ ਅਤੇ ਇਸ ਸਭਿਅਤਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਣ ਲਈ ਮੇਰਾ ਕਲੋਨ ਚਿੜੀਆਘਰ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਓਹਮ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਚੰਦ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਇਕ ਅਧਿਆਪਕ, ਇਕ ਗ੍ਰਾਫਿਕਸ ਡਿਜ਼ਾਈਨਰ, ਇਕ ਫਾਰਮਾਸਿਸਟ, ਇਕ ਸਪੇਸ ਐਜੂਕੇਟਰ, ਇਕ ਏਰੋਸਪੇਸ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਅਤੇ ਇਕ ਬਟਾਲੀਅਨ ਮੁਖੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ।
ਇਨ੍ਹਾਂ 'ਚੋਂ ਇਕ 70 ਸਾਲਾ ਫਾਰਮਾਸਿਸਟ ਕੈਥਲੀਨ ਮੈਨਸਫੀਲਡ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ 13 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਤੋਂ ਹੀ ਸਟਾਰ ਟ੍ਰੈਕ ਫਿਲਮ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਬੈਠ ਕੇ ਦੇਖਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਉਹ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਮੀਨ ਹੇਠਾਂ ਦੱਬਣ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ।
ਕੈਥਲੀਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਸੇਲੇਸਟਿਸ ਦੀ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਕਰਾਉਂਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ 81 ਸਾਲਾ ਸਪੇਸ ਐਜੂਕੇਟਰ ਗਾਈ ਪਿਗਨੋਲੇਟ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ 20 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀ ਬਣਨ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਿਆ।
ਕੋਨਸਟੈਂਟੀਨ ਸਿਓਲਕੋਵਸਕੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਦਾਦਾ ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਨੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਧਰਤੀ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦਾ ਪੰਘੂੜਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਬੱਚੇ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਮਨੁੱਖਜਾਤੀ ਵੀ ਸਦਾ ਲਈ ਪੰਘੂੜੇ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ। ਪਿਗਨੋਲੇਟ ਇਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਇਆ। ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸੂਰਜੀ ਮੰਡਲ ਦਾ ਨਾਗਰਿਕ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਨਾ ਕਿ ਧਰਤੀ ਦਾ।
ਸਪੇਸ ਐਜੂਕੇਟਰ ਪਿਗਨੋਲੇਟ ਨੇ ਕਿਹਾ- ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜ਼ਮੀਨ 'ਚ ਦੱਬਣਾ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। 2003 ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਸਰਜਰੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਉਸਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਚੰਦਰਮਾ 'ਤੇ ਭੇਜਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਜਿੱਥੋਂ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਡਿੱਗਦੇ ਤਾਰੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਆਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ।