ਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੋਇਆ ਇਹ ਅਦਾਕਾਰ
ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਅਦਾਕਾਰ ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਦੀ, ਜਿਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਫ਼ਲਤਾ, ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਕੱਲਤਾ ਦੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਿਸਾਲ ਹੈ।
ਫ਼ਿਲਮ ਇੰਡਸਟਰੀ ਦੀ ਚਮਕ-ਦਮਕ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਿਤਾਰੇ ਉੱਭਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਈ ਗੁਆਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਜਿਹੀ ਹੀ ਇੱਕ ਕਹਾਣੀ ਹੈ ਅਦਾਕਾਰ ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਦੀ, ਜਿਸਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਫ਼ਲਤਾ, ਸੰਘਰਸ਼ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਕੱਲਤਾ ਦੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਮਿਸਾਲ ਹੈ। ਸਾਵੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਦੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਦੀ ਨਹੀਂ, ਬਲਕਿ ਉਸ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਕਈ ਵਾਰ ਆਪਣੇ ਹੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਸਖ਼ਤ ਮਿਹਨਤ ਕੀਤੀ, ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕੀਤਾ, ਪਰ ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਸਥਿਰਤਾ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੋਈ।
ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਹਨ?
ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਅਕਸ਼ੈ ਕੁਮਾਰ ਅਤੇ ਰਿਸ਼ੀ ਕਪੂਰ ਵਰਗੇ ਵੱਡੇ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਸਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਅਨੁਰਾਗ ਕਸ਼ਯਪ ਸਮੇਤ ਕਈ ਵੱਡੇ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕਾਂ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਪਰ ਸਮੇਂ ਨੇ ਅਜਿਹਾ ਮੋੜ ਲਿਆ ਕਿ ਉਹੀ ਅਦਾਕਾਰ, ਜੋ ਕੈਮਰੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਿਰਦਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਨ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਸੀ, ਨੂੰ ਰੋਜ਼ੀ-ਰੋਟੀ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਆ ਗਾਰਡ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਪਿਆ। ਸਾਵੀ ਹੁਣ ਮੁਸ਼ਕਲਾਂ ਭਰੀ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਤੋਂ ਸੱਖਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਜੀਅ ਰਹੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਬਾਲੀਵੁੱਡ ਵਿੱਚ ਚੰਗਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਿਹਾ।
ਮਾਡਲਿੰਗ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਚੌਕੀਦਾਰੀ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫ਼ਰ
ਲਖਨਊ ਵਿੱਚ ਜਨਮੇ ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਮਾਡਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਕਰੀਅਰ ਬਣਾਉਣਾ ਸੀ। ਇਸ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਹ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਚਲੇ ਗਏ, ਪਰ ਕਿਸਮਤ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀ ਦੁਨੀਆ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਲਿਆ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਥੀਏਟਰ ਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਅਦਾਕਾਰੀ ਦੀਆਂ ਬਾਰੀਕੀਆਂ ਸਿੱਖੀਆਂ ਅਤੇ ਸਾਲ 1995 ਵਿੱਚ ਫ਼ਿਲਮ 'ਤਾਕਤ' ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੀਤੀ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਦਾਕਾਰੀ ਨੇ ਅਨੁਰਾਗ ਕਸ਼ਯਪ ਦਾ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚਿਆ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 'ਬਲੈਕ ਫ੍ਰਾਈਡੇ' (2007) ਅਤੇ 'ਗੁਲਾਲ' (2009) ਵਰਗੀਆਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਫ਼ਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਮਿਲੀਆਂ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ 'ਪਟਿਆਲਾ ਹਾਊਸ' (2011), 'ਡੇਅ ਡੀ' (2013), 'ਬੇਵਾਕੂਫੀਆਂ' (2014) ਅਤੇ ਦੱਖਣੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਆਰੰਭਮ' ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਵੱਡੀ ਫ਼ਿਲਮ 'ਮਸਕਾ' (2020) ਸੀ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਰੀਅਰ ਹੌਲੀ-ਹੌਲੀ ਹੇਠਾਂ ਆਉਣ ਲੱਗਾ।
ਸਾਲ 2019 ਵਿੱਚ, ਸਾਵੀ ਸਿੱਧੂ ਦਾ ਨਾਮ ਫਿਰ ਖ਼ਬਰਾਂ ਵਿੱਚ ਆਇਆ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਵਿੱਤੀ ਦੁਰਦਸ਼ਾ ਕਾਰਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਧੇਰੀ ਵੈਸਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਵਿੱਚ ਚੌਕੀਦਾਰ ਵਜੋਂ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ। ਭਾਵੁਕ ਹੁੰਦਿਆਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੱਸਿਆ, "ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਔਖਾ ਸਮਾਂ ਉਦੋਂ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ, ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਗੁਆ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਕੱਲਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ।" ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਹ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਬੱਸ ਦੀ ਟਿਕਟ ਖ਼ਰੀਦਣ ਲਈ ਵੀ ਪੈਸੇ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਹੁਣ ਥੀਏਟਰ ਜਾਣਾ ਅਤੇ ਫ਼ਿਲਮ ਦੇਖਣਾ ਇੱਕ ਸੁਪਨੇ ਵਾਂਗ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।